Een tussenjaar dan maar?

Uit onderzoek van de NRC blijkt dat steeds meer jongeren uit angst voor verkeerde studiekeuze een tussenjaar nemen. Dat zou voortkomen uit de angst voor een hoge studieschuld. Tom van den Brink, voorzitter van het Interstedelijk Studenten Overleg, zegt er dit over : „Studenten willen een goede keuze maken. In het huidige onderwijssysteem mag je niet falen, dat leidt tot een enorme studieschuld.”

Zelf vind ik keuzes uit angst gemaakt, vaak niet de beste. Natuurlijk is het leuk na een jaar hard werken voor je eindexamen, een jaartje ‘helemaal voor jezelf’ te hebben. Wie wil dat nou niet? Maar is het stiekum niet een beetje verwend, passend bij deze generatie? Zou het niet gewoon een kwestie zijn van eerder beginnen met je orientatie?  Je meer en gestructureerder verdiepen in jezelf en de studiemarkt? Een jaar (of half jaar, of paar maanden) voor jezelf kan ook na je Bachelor of na een buitenlandse stage. Naar mijn idee véél zinvoller. Eerder heb ik al eens de voor- en nadelen die ik zie bij het nemen van een tussenjaar op een rij gezet.

Ik hoor dagelijks in mijn praktijk de argumenten: ‘Door de bomen ziet mijn zoon het studiebos niet meer, zo veel keuzes’. ‘Mijn dochter is al naar heel veel open dagen geweest, maar alles is leuk. Ze weet het echt niet meer’. ‘Misschien moet hij/zij maar een tussenjaar nemen…’

Ja mensen een studie kiezen is serieus werk geworden. Knettergek word je van al die keuzes., ook daar schreef ik al eens een blog over. De open dagen van HBO’s en universiteiten zijn één groot marketing circus geworden. ‘Faculteiten ‘verzinnen’ steeds nieuwe studies met mooie namen, om nóg meer studenten te trekken. Een reden dus om vroeg te beginnen met orienteren en als je als ouder zelf de hulp niet kan bieden die in te roepen van een studiekeuze adviseur. 46% van de ouders geeft namelijk aan daar wel hulp bij te kunnen gebruiken, je bent de enige dus niet! zie mijn blog  Bij het kopen van een huis, vraag je toch ook hulp van een financieel adviseur? Nou dan!